Po sikur Aristoteli të na mësonte se njeriu është i destinuar nga natyra të shoqërohet me njerëzit, kërkimet e reja vijnë për të konfirmuar këtë, por kryesisht për të theksuar se njerëzit më të zgjuar priren të jenë më të lumtur në momentet e vetmisë.
Hulumtimi është kryer nga “British Psychological Society” dhe ka të bëjë me mënyrën se si nevojat tona stërgjyshore ndikojnë në emocionet tona moderne. Studiuesit kanë zbuluar diçka që do të befasojë më shumë, por jo veçanërisht të ndritshme. Ndërsa shumica e njerëzve janë më të lumtur kur janë të rrethuar nga miqtë, njerëzit e zgjuar janë më të lumtur kur janë vetëm.
Nëse ju pëlqen vërtet vetmia juaj, tani mund ta dini pse. Megjithatë, ky hulumtim nuk u ndal me kaq. Ajo që ishte me interes të veçantë për studiuesit ishte vlerësimi i lumturisë dhe mënyra sesi ajo varet nga dendësia e popullsisë së një zone, dhe miqësia mes banorëve të saj. Pra, ata studiuan se deri në çfarë mase njerëzit janë më të lumtur: në një peizazh urban, ku ka më shumë njerëz të përqendruar, apo në zonat rurale?
Kur studimi përfundoi, ata zbuluan se njerëzit ishin më pak të lumtur në zonat me densitet më të lartë të popullsisë. Por kjo për shkak të marrëdhënieve të shumta dhe sipërfaqësore që njerëzit kishin në qytete dhe jo atyre të pakta dhe të forta emocionalisht. Ashtu si edhe te personat që vërehej se ishin më të lumtur në momentet e vetmisë, ata ishin kryesisht njerëz me ambicie të lart, të cilët ndiqnin me besnikëri atë që duan dhe që i bën të lumtur, pa dashur ndikime dhe “zhurmë rreth tyre”.
Më në fund, misteri i madh i lumturisë dhe kënaqësisë sonë nga jeta dhe se si ato lidhen me rrethin tonë dhe numrin e miqve, është ende i hapur. Secili person në një fazë të ndryshme të jetës së tij mund të ketë nevojë për gjëra të ndryshme, të ndjekë një jetë të ndryshme dhe ndonjëherë të jetë i kënaqur me një jetë shoqërore intensive dhe të madhe dhe për këtë arsye të jetë më i lumtur dhe më i lumtur, dhe ndonjëherë dëshiron të përkushtohet dhe të synojë ku të dojë.
Sido që të jetë, ne mendojmë se një ekuilibër është çelësi i një jete të kënaqur dhe të plotë, qoftë me momente vetmie, qoftë me një mjedis të fortë shoqëror.
