Meta-Basha dhe qeveria e “besimit”?!…
Plot 8 vjet nga hyrja e Shqipërisë në Nato, vendi gjendet sërish në krizë politike dhe me opozitën, që jashtë parlamentit kërkon qeveri teknike. Kreu i LSI-së Ilir Meta deklaroi mbrëmë, se vendit i duhet një qeveri besimi, gjë që u përshëndet sot nga Lulzim Basha në cadrën e opozitës.Në fundjavë një i ri ka gjetur vdekjen në qelinë e Shën Kollit në Lezhë, i vetëhelmuar me gaz.Kjo ngjarje vë edhe njëherë në pikëpyetje kushtet e sigurisë në burgje.
Kamera e Stop, sa shiten në tregun e zi abonetë e studentëve?!
Kamera e fshehtë e emisionit investigativ “STOP” ka mundur të sjellë me zë e figurë abuzimet me çmimin e aboneve të studentëve në tregun e zi.
Gazetarët pyesin në disa vende, se si mund të sigurojnë abone me çmim normal, por kjo përpjekje rezultoi një mision i pamundur.
Në këtë moment hyn në lojë “çmimi alternativ”. Me 50% më shumë, mund të gjesh abone, pa qenë student, madje me shumicë, pasi shitësit ambulantë dinë me hollësi ku dhe si të sigurojnë abonetë me çmimin e kripur.
Aboneja e studentit është kthyer në luks për studentët dhe burim i madh fitimi për tregun e zi.
RASTI 1:
Qytetarja – Si jeni? Më fal! Abone studenti mbani?
Shitësi – S’mbajmë. Abone të përgjithshme.
Qytetarja – Dhe sa është?
Shitësi – 16 (mijë lekë të vjetra). Mbaruan të studentëve.
Qytetarja – Mbaruan të studentëve? Sa i keni abonetë e studentëve?
Shitësi – 6 mijë na i sollën këtë rradhë, po ku di gjë unë.
Qytetarja – Po këta të tjerët duhet të kenë apo…?
Shitësi – Kanë, por i kanë shtrenjtë nga 10 mijë lekë më duket, nga 8 mijë.
Qytetarja – Po ku ka? Të paktën të marr një.
Shitësi – Dëgjo! Do shkosh tek një dyqan aty që shet këpucë.
Qytetarja i drejtohet dyqanit të këpucëve.
Shitësi ambulant – Ndonjë abone të përgjithshme? Abone studenti?
Qytetarja – Sa lekë është aboneja për studentët?
Shitësi ambulant – 10 mijë lekë.
Qytetarja – Qyqja! Po ajo është 6 mijë lekë?!
Shitësi ambulant – Po mi, po. Është edhe për një linjë teke 12 mijë lekë, kurse kjo është për gjithë Tiranën. Ajo ka shkuar dorë më dorë. Ajo ka 4 duar që kalon. 500 njëri, 500 tjetri deri kur vjen tek ne…
Qytetarja – Po do më japësh një abone mua, 8 mijë lekë të paktën?
Shitësi ambulant – Jo, s’ta jap dot për Zotin! 9 mijë lekë e kam marrë vetë, 1 mijë lekë do ta fitoj.
Qytetarja – Po mirë se do marr dhe 7 abone të tjera.
Shitësi ambulant – Jo jo, s’të ndihmoj dot. Këto janë të fundit. Ja! Të fundit! S’ke ku i merr më, me vdek!
Qytetarja 2 – Me sa i ke abonetë e studentit?
Shitësi ambulant – 10 mijë lekë. Edhe ikën u mbaruan. Edhe 6 copë ka.
Qytetarja 2 – Ma ruaj një për nesër.
Shitësi ambulant – A s’e di për nesër unë.
RASTI 2:
Shitësi ambulant – Do ndonjë abone të përgjithshme?
Qytetarja – Abonetë e studentit sa i ke ti?
Shitësi ambulant – 10 mijë lekë.
Shitësi ambulant – Mori ai çuni, do t’i lesh me 9 mijë lekë tha, apo jo? 9 mijë lekë copën.
Shitësi ambulant – Ja të flas njëherë me atë e të kthej përgjigje. Burri i huaj ka marrë 100 copë me lekë në dorë, me 9 mijë lekë copën. A e sheh se çfarë bën? Do i marri me lekë në dorë. Me lekë në dorë do t’i marri ky i dyqanit të këpucëve.
Shitësi ambulant – Do rrezikoj 800 mijë lekë te këpucët, ti thua?
Qytetarja – Dëgjo! Do vij të marr 3 abone nesër unë. I shite?
Shitësi ambulant – Hajde, hajde!
Qytetarja – Më jep një abone!
Shitësi ambulant – Një do? Për Zotin, aq i kemi marrë vetë. Hajde nesër se ndoshta i marrim më lirë.
Qytetarja – Nesër po vij të marr 3.
Shitësi ambulant – Do dali ky çuni te këpucët. Vëllai im është ky, mos e vrit mendjen.
Qytetarja – Faleminderit!
RASTI 3:
Shitësi ambulant – Ça abonesh do?
Qytetarja – Studenti.
Shitësi ambulant – T’i gjej unë nesër, por kalo në Tiranë të Re.
Qytetarja – Je kështu…
Shitësi ambulant – Faturino jam.
Qytetarja – Po me sa i ke ti?
Shitësi ambulant – Me 12 mijë lekë.
Qytetarja – Jo, jo.
Shitësi ambulant – Do vish t’i marrësh nesër?
Qytetarja – Jo pra, jo!
RASTI 4:
Qytetarja – Më fal, abone studenti keni?
Shitësja – Po, kam.
Qytetarja – Më jep një. Sa është?
Shitësja – 9 mijë lekë. E do?
Qytetarja – Më poshtë nuk… Se ato sikur janë 6 mijë lekë?
Shitësja – Po e dashur, por shih gjeje atëherë 6 mijë lekë, se unë s’kam.
Qytetarja – Më jep një, se s’gjeta!
Përderisa në tregun e zi gjenden abonetë e studentit me shumicë dhe mund të përfitohen shumë kollaj, por me çmim më të lartë, pse në Rezidencën Studentore qindra e mijëra studentë qëndrojnë në radhë deri në orët e para të mëngjesit për të përfituar abonetë?
Drejtoresha e Shërbimit Studentor, Ornela Dume, tregon se në Rezidencën Studentore janë të regjistruar mbi 4500 studentë, prej të cilëve vetëm 1520 studentë janë pajisur me abone për muajin Prill.
“Studenti mund të paraqesë kërkesën e tij pranë rezidencës ku banon ose në Drejtorinë e Shërbimit Studentor nga ora 8 e mëngjesit deri në orën 8 të darkës. Numri është pa limit! Nuk ka më një limit numrash, ku ne të na jepen X numër abonesh dhe ne të mos dimë kujt t’ia japim më para. Përkundrazi, bëhet një listë zyrtare, e cila i drejtohet transportit publik, ku janë të gjitha të dhënat për të shmangur çdo lloj abuzimi”.
Gazetarët e emisionit “STOP” iu drejtuan edhe Bashkisë së Tiranës, nga ku morën përgjigje nëpërmjet emailit, ku sqarohet se Bashkia e Tiranës është ajo që përgatit numrin e aboneve dhe ia kalon Drejtorisë së Përgjithshme të Tatimeve, ku bëhet dhe printimi i tyre.
“Operatorët e transportit ose agjencitë përkatëse të tyre realizojnë tërheqjen, shitjen e biletave të pajtimit mujor (aboneve) tek qytetarët e interesuar, proces i cili bëhet tërësisht nga operatorët privat të licensuar për transportin qytetas. Për këtë arsye, Bashkia Tiranë i është drejtuar Policisë së Shtetit (shkresa nr.prot., 3463, datë 26.01.2017) duke kërkuar bashkëpunimin me strukturat e saj për evidentimin e rasteve dhe marrjen e masave në ndalim të krimit ekonomik, shfaqur si fenomen në këtë sektor”.
Historia e rrallë e qytetarit nga Lezha, 3 vjet gjyq për armën me leje.
Pal Gjelaj, një qytetar nga Lezha tregon në emisionin “STOP” se, që prej vitit 2006 kishte një armë gjahu me leje në shtëpi. Pas një incidenti banal në vitin 2011, djali qëllon në ajër dhe detyrohet të dorëzojë armën në polici. Që nga ajo kohë, ai u end 3 vjet nëpër gjyqe, për të marrë mbrapsht armën me leje.
“Iu drejtova emisionit “STOP” për një padrejtësi që më është bërë. Në vitin 2006 unë bëra lejen e një çifteje. Në vitin 2011, duke gjuajtur për rosa, djali tjetër që ishte me mua merr çiften dhe gjuan në ajër për të trembur disa peshkatarë që kishin lëshuar rrjetat. Ata lajmëruan policinë, të cilët më erdhën në shtëpi dhe më pyetën për armën. Unë u thashë që do t’jua sjell nesër armën se jam burrë që e mban fjalën dhe faktikisht ua çova. Vazhduam seancat gjyqësore 2 javë për të rimarrë armën e gjahun. Kam shkuar 3 vjet nëpër gjykata. Kur fitova gjyqin, shkova në komisariat për të marrë armën, por ajo nuk u gjend. Nuk kam lënë shef policie, komisariati e krimesh pa kapur”.
Të ka munguar arma gjatë gjithë kësaj periudhe?
“Të them të drejtën kam kaluar shumë strese. Mbrëmë që në orën 02:20 nuk kam fjetur më, mendoj më të keqen! Arma është blerë 320 mijë lekë, por për atë kohë kur është blerë kanë qenë shumë. Atë armë e kam përdorur për gjueti, për qejf”.
Gazetarët e emisionit “STOP” iu drejtuan Gjykatës së Rrethit Lezhë për të marrë një përgjigjë për këtë çështje.
Kancelarja e Gjykatës Lezhë, Sonada Ndoka tregon se janë në vënë në dijeni të problematikës së z.Pal Gjelaj.
“Nga verifikimi i dosjes rezulton se është vendosur që arma e gjahut së bashku me dokumentacionin përkatës të kthehen. Në këtë dosje ndodhet një procesverbal i datës 05.02.2015, i nënshkruar nga prokurori Gjergj Rudi, kancelarja e mëparshmë Ela Nikaj, kryesekretari i mëparshëm Ilirjan Jaku, si dhe nga vetë z.Pal Martin Gjelaj ku i janë dhënë leja e armës dhe dokumentet e tjera. Për sa i përket armës, ato nuk mbahen ne gjykatë, por në komisariatin e policisë, të cilët duhet të rikthejnë armën në bazë të urdhrit që lëshon prokurori”.
Gazetarët iu drejtuan Drejtorise Vendore të Policisë Lezhë për të pyetur se ku ndodhet arma. Pas 5 orësh pritjeje nuk morrën asnjë përgjigje dhe ende nuk dihet se ku ndodhet arma!
