Kompania Ivrea ka një komandant të ri pasi Kapiten Armir Gjeci do të zëvendësojë Kapiten Manuel Grasson, i cili largohet nga qyteti për një detyrë të re pas katër vitesh.
Ky është një tjetër ndryshim që shënon shtatorin për Karabinierët në provincën e Torinos, por në Ivrea lajmi nuk ka kaluar pa u vënë re: këtu, komandanti është një pikë referimi e përditshme për komunitetin vendas.
Ishte një përvojë sfiduese në një mjedis të vështirë, të mbushur me trafik droge dhe krime të vogla. Megjithatë, ai nuk e kufizoi veten vetëm në operacione shtypëse: punoi edhe në shkolla, duke diskutuar për ngacmimin, ngacmimin kibernetik dhe drogën me fëmijët dhe familjet.
Kjo tregon një qasje që e sheh uniformën si një prani në komunitet, jo vetëm si një forcë për shtypje. Vitet e fundit, ai ka qenë pjesë e Njësisë Hetimore të Torinos, i përfshirë në hetime të ndjeshme që shpesh kanë bërë bujë në media.
Ai përshkruhet si një oficer i vendosur dhe i përpiktë, dikush që nuk i lë asgjë rastësisë dhe që ka një frymë të fortë ekipi.
Tani është radha e Ivreas dhe Canavese, një zonë që alternohet midis qetësisë së fshatrave të saj dhe hijeve të fenomeneve të njohura: trafikimi i drogës, vjedhja, mashtrimi ndaj të moshuarve dhe dhuna në familje.
Paraardhësi i tij, Grasso, u përball me këto sfida me vendosmëri, duke arritur rezultate konkrete dhe duke krijuar marrëdhënie të forta me institucionet dhe qytetarët. Katër vite intensive që formësuan karrierën e tij në Ivrea dhe tani bëhen pika fillestare për ata që marrin përsipër këtë detyrë.
Një sfidë e re e pret Gjecin: ai do të duhet të ruajë standarde të larta sigurie, të vazhdojë hetimet e tij dhe njëkohësisht të ndërtojë një marrëdhënie të drejtpërdrejtë me komunitetin.
Në ditët në vijim, ai do të takohet me autoritetet dhe do të prezantohet zyrtarisht, por sfida më e madhe do të jetë fitimi i besimit të njerëzve të thjeshtë, atyre që trokasin në dyert e kazermave çdo ditë ose që mbështeten te uniforma si mbrojtje.
Ivrea dhe zona e Canavese e presin. Sepse këtu, më shumë se kudo tjetër, ndryshimi midis një komandanti dhe një tjetri nuk matet në ceremoni, por në jetën e përditshme: në rrugët që duhen patrulluar, lagjet që duhen mbrojtur, njerëzit që duhen dëgjuar.
