Nëse bashkëshorti është shumë dorështrënguar, ai mund të dënohet. Kështu ka vendosur Gjykata e Kasacionit, duke konfirmuar dënimin ndaj një bashkëshorti dhunues, i cili ushtronte presion ndaj gruas se tij per “kursimet e shtëpisë”. Krijimi i një klime shtypjeje ne ambjentin familjar, e cila në rastin konkret nuk ekzistonte, duke qenë se të dy bashkëshortët punonin. Pavarësisht kësaj, burri i imponoi gruas një mënyrë jetese të përbërë nga sakrifica dhe kufizime.

Itali(Bologna)-Rasti i referohet një burri që tentonte të kontrollonte çdo shpenzim ekonomik të familjes. Ai vendosi se kur dhe ku gruaja e tij mund të bënte pazar. Duke e detyruar atë të shkojë në dyqane të lira. Gruaja nuk mund të blinte produkte të markës por vetëm ato që ishin në ofertë. Si për shtëpinë ashtu edhe për veshjet. Por kufizimet kishin të bënin edhe me çështjet më intime të jetës shtëpiake. Gruaja tha se ishte e detyruar të përdorte vetëm dy fletë letre higjienike për t’u pastruar. Dhe për të rikuperuar ujin e përdorur për të larë fytyrën në një legen. Ndërsa mund të bënte dush vetëm një herë në javë. Për të ngrëne vaktet duhet të perdornin vetem nje set dhe një pjatë. Burri i saj shpesh e quante “doreshpuar”. Sipas gjyqtarëve, ishin “sjellje të shoqëruara me metoda veçanërisht të vështira kontrolli”. Aq sa gruaja “u detyrua të hidhte faturat, të fshihte blerjet, të linte pazaret në shtëpinë e prindërve, të kërkonte nga shoqet që t’i thoshin se i kishin dhënë diçka që kishte blerë”.

Në fillim gruaja kishte rene dakord ose të paktën toleronte skemën e kursimeve. E cila më pas u bë e padurueshme për të. Gjyqtarët shkruajnë në fjali se “lidhja martesore e detyron secilin nga bashkëshortët një plan jete që ka të bëjë edhe me shpenzimet dhe kursimet”. Por kjo nuk mund të bëhet detyrim: “Është e padiskutueshme – vijon fjalia – që kjo mënyrë jetese duhet të ndahet dhe nuk mund të imponohet, më së paku në ato që janë nevojat minimale dhe të përditshme të jetës në shtëpi dhe kujdesi personal”. Një episod tjetër: gruaja hodhi një pecete letre në kovë. Burri e mori për t’i treguar: “Mund të përdoret akoma, madje edhe ta presësh në dhjetë pjesë”. Një regjim i tillë jetësor e ka çuar gruan në mbyllje ne vetvete dhe gjithe ngjarja shpjegojne mjeket i ka lene nje traume.

Tashmë në dënimin e vitit 2000, Kasacioni kishte stigmatizuar «sjelljen kokëfortë, sistematike të ankuesit, që synonte t’ia bënte jetën të padurueshme bashkëshortit me shqetësimin poshtërues (dhe të pajustifikuar) të koprracisë së acaruar. E cila, siç nënvizohet mirë në fjali, nuk përfaqëson asgjë më shumë se “alibi” e pashpirt, pas së cilës imponohet autoritarizmi i lirë, i papajtueshëm me respektin më të vogël për affectio maritalis”. Sot, avokati dhe presidenti i Shoqatës Italiane të së Drejtës Familjare dhe Psikologjisë, Marco Meliti, shpjegon për Messengero, është demonstrimi se abuzimi psikologjik është i barabartë me abuzimin fizik. “Duhet të mbahet mend se tirania ekonomike përfaqëson një nga format më delikate të kontrollit dhe dhunës. Gjë që i vuan dita-ditës ata që e vuajnë. Dhe bëhet terren pjellor për forma të tjera të dhunës.