Përshtatur në shqip, artikull i L’Orient Le Jour

Ai është burgosur më shumë se gjysmën e jetës së tij dhe sot është i lirë, pas më shumë se 40 vitesh në burgjet franceze. Gjykata e Apelit në Paris urdhëroi të enjten lirimin me kusht të libanezit Georges Abdallah, i dënuar në vitin 1987 për bashkëfajësi në vrasjen e diplomatëve amerikanë dhe izraelitë, dhe i konsideruar si një nga të burgosurit më të vjetër në vend.

Lirimi do të ndodhë më 25 korrik, sipas një burimi gjyqësor në përfundim të seancës jo publike të mbajtur në Pallatin e Drejtësisë në Paris. Ky lirimi me kusht është megjithatë i lidhur me një kusht: ai duhet të largohet nga territori francez dhe të mos kthehet më.

“Është një fitore gjyqësore dhe një skandal politik që ai nuk është liruar më parë, për shkak të sjelljes së Shteteve të Bashkuara dhe të të gjithë presidentëve francezë” njëri pas tjetrit, reagoi avokati i tij, zoti Jean-Louis Chalanset, pasi doli nga salla e gjyqit. Shtetet e Bashkuara, si palë civile, i janë kundërvënë fuqishëm çdo kërkese për lirimin e Georges Abdallah.

Vëllai i tij, Robert, u shpreh “i lumtur” për këtë vendim, “sidomos pas shumë përpjekjeve të dështuara për lirimin e tij.” “Për herë të parë, autoritetet franceze kanë shpëtuar nga presionet e ushtruara nga Izraeli dhe Shtetet e Bashkuara.”

I burgosur në Francë që nga viti 1984, ish-udhëheqësi i një grupi të krishterë libanezë marksistë pro-palestinezë ka pasur të drejtën për lirimin që prej 25 vitesh, por rreth dhjetë kërkesa të tij për lirimin janë refuzuar. Detajet e daljes së tij më 25 korrik nuk janë ende të njohura.

Libani, që prej vitesh ka kërkuar lirimin e tij nga autoritetet franceze, i kishte shkruar gjykatës së apelit duke konfirmuar se do të merrte përsipër organizimin e kthimit të tij në atdhe.

Vendimi i gjykatës mund të apelohet në Këshillin e Shtetit nga prokuroria e përgjithshme, por kjo nuk do të shtynte lirimin dhe nuk do të ndalonte kthimin e Georges Abdallah në Liban.

Por për këtë vendim, dhe në pak muaj diferencë, gjykata e ekzekutimit të dënimeve dhe më pas gjykata e apelit ishin shprehur pro, duke vlerësuar se koha e qëndrimit të tij në burg ishte “jo proporcionale” me krimet e kryera dhe duke gjykuar se në moshën 74 vjeç, ky i burgosur “i moshuar” që dëshiron “të përfundojë jetën” në fshatin e tij në veri të Libanit, nuk përbënte më rrezik për rendin publik.

“Përpjekje e konsiderueshme”

Vendimi i gjykatës në nëntor u pezullua menjëherë nga një ankesë e prokurorisë kundërterroriste. Sa i përket gjykatës së apelit, megjithëse që në shkurt u shpreh në favor të lirimit, ajo e shtyu vendimin për disa muaj, duke kërkuar që Georges Abdallah të tregonte një “përpjekje të konsiderueshme” për të kompensuar viktimat, çka ai gjithmonë e ka refuzuar, duke u konsideruar vetë si i burgosur politik.

Megjithatë, në një seancë të re më 19 qershor, pa folur për qëndrimin e klientit të tij apo për origjinën e fondeve, avokati i Georges Abdallah informoi gjyqtarët se në llogarinë e tij në burg tani ndodheshin 16 mijë euro në dispozicion të palëve civile, përfshirë Shtetet e Bashkuara.

Tani i harruar, përveç një grupi të vogël mbështetësish që protestojnë çdo vit para burgut ku ai qëndron, apo disa deputetësh të majtë, Georges Abdallah në vitet 1980 ishte armiku publik numër 1 dhe një nga të burgosurit më të famshëm në Francë. Jo për shkak të çështjes së tij, por sepse shumë kohë është besuar gabimisht se ai ishte përgjegjës për valën e atentateve të viteve 1985-1986 që shkaktuan 13 viktima, përfshirë shtatë në dyqanin Tati në rrugën Rennes, dhe që krijuan panik në rrugët e kryeqytetit.

Përgjegjësit e vërtetë, pro-iranianë, u identifikuan dy muaj pas dënimit me burgim të përjetshëm të Georges Abdallah. Ky i fundit nuk ka njohur kurrë përfshirjen e tij në vrasjet e diplomatëve në Paris, por gjithmonë i ka cilësuar ato si “akte rezistence” kundër “shtypjes izraelite dhe amerikane”, në kontekstin e luftës civile libaneze dhe pushtimit izraelit në Libanin e Jugut në 1978. Ai ka refuzuar gjithmonë të heqë dorë nga bindjet e tij.

Grupi i tij FARL (Fraksionet e Armatosura Revolucionare Libaneze) është shpërndarë prej kohësh dhe “nuk ka kryer asnjë akt të dhunshëm që nga viti 1984,” kishte theksuar gjykata në vendimin e saj të shkurtit, duke vlerësuar se Georges Abdallah “është sot një simbol i kaluar i luftës palestineze.”