Ato duhet të frenojnë gjuhën, por vjehrrat janë viktima të klisheve përçmuese që duhen kapërcyer.

Kështu tha Papa Françesku, në audiencën e përgjithshme të mbajtur këtë të mërkurë, ku u ndal në Bibël, ku ilustroi një raport të dashurisë së ndërsjellë midis një vjehrre dhe një nuseje të ve, një shembull i atij dialogu midis brezave që Papa Françesku ka predikuar prej disa kohësh.

Vjehrra është një personazh mitik, vjehrra nuk po thotë që ne e mendojmë si djall, por e mendojmë gjithmonë në mënyrë të keqe. Por nëna-vjehrra, është nëna e burrit tënd, e gruas tënde, por sot e përshkon ndjesia që vjehrra sa më larg të jetë, aq më mirë është. Jo është nënë, e moshuar dhe nga më të bukurat.

Shikoni me vëmendje marrëdhëniet që keni me vjehrrën: po ndonjëherë janë pak të veçanta, por janë nënat e bashkëshortit. Bëjini të lumtura që të vazhdojnë pleqërinë me lumturi dhe po, nëse kanë ndonjë të metë, ta korrigjojnë: të them edhe ty vjehërr, ki kujdes me gjuhën, e cila është nga mëkatet më të rënda, ki kujdes.

Ne e dimë se klishetë për lidhjet farefisnore të krijuara nga martesa, veçanërisht ajo e vjehrrës, ajo lidhje mes vjehrrës dhe nuses, flasin kundër kësaj perspektive. Por, pikërisht për këtë, fjala e Zotit bëhet e çmuar. Frymëzimi i besimit di të hapë një horizont dëshmie në ndryshim nga paragjykimet më të zakonshme.